คำพิพากษาศาลอุทธรณ์คดีชำนัญพิเศษที่ 563/2560     นางสาวเพชรน้ำค้าง  ตุ้มบุตร

                                                                         กับพวก                               โจทก์

                                                                        พนักงานตรวจแรงงาน สำนักงาน

                                                                        สวัสดิการและคุ้มครองแรงงาน

                                                                         จังหวัดนครราชสีมา กับพวก        จำเลย

พ.ร.บ. จัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 33 วรรคหนึ่ง, 54 วรรคหนึ่ง

        ศาลแรงงานภาค 6 ได้พิจารณาคำร้องขออนุญาตฟ้องคดีของโจทก์ทั้งสามแล้วมีคำสั่งให้ยกคำร้อง จึงเป็นกรณีที่ศาลแรงงานภาค 6 เห็นว่า มูลคดีมิได้เกิดขึ้นในเขตอำนาจของศาลแรงงานภาค 6 การพิจารณาคดีในศาลแรงงานภาค 6 ไม่เป็นการสะดวก จึงไม่อนุญาตให้โจทก์ทั้งสามฟ้องคดีตาม พ.ร.บ. จัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 33 วรรคหนึ่ง

          การที่โจทก์ทั้งสามอุทธรณ์ก็เพื่อให้เห็นว่า การพิจารณาคดีในศาลแรงงานภาค 6 จะเป็นการสะดวก จึงเป็นการอุทธรณ์โต้แย้งดุลพินิจในการพิจารณาอนุญาตให้ฟ้องคดีของศาลแรงงานภาค 6 อันเป็นอุทธรณ์ในข้อเท็จจริง ซึ่งต้องห้ามมิให้อุทธรณ์ตาม พ.ร.บ. จัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 54 วรรคหนึ่ง

______________________________

          โจทก์ทั้งสามฟ้องขอให้เพิกถอนคำสั่งของจำเลยทั้งสอง และให้ห้างหุ้นส่วนจำกัดวีระศักดิ์ก่อสร้างจ่ายค่าชดเชย และสินจ้างแทนการบอกกล่าวล่วงหน้าให้แก่โจทก์ที่ 1 เป็นเงิน 37,450 บาท โจทก์ที่ 2 เป็นเงิน 39,950 บาท และโจทก์ที่ 3 เป็นเงิน 16,450 บาท ตามลำดับ

          ศาลแรงงานภาค 6 ไม่รับฟ้อง และให้ยกคำร้องขออนุญาตฟ้องคดี

          โจทก์ทั้งสามอุทธรณ์

          ศาลอุทธรณ์คดีชำนัญพิเศษแผนกคดีแรงงานวินิจฉัยว่าตามข้อเท็จจริงที่ยุติในชั้นฟ้องคดีปรากฏว่า โจทก์ทั้งสามฟ้องจำเลยที่ 1 ซึ่งเป็นพนักงานตรวจแรงงาน สำนักงานสวัสดิการและคุ้มครองแรงงานจังหวัดนครราชสีมา ส่วนจำเลยที่ 2 เป็นพนักงานตรวจแรงงาน สำนักงานสวัสดิการและคุ้มครองแรงงานจังหวัดขอนแก่น โดยโจทก์ทั้งสามยื่นคำร้องขอดำเนินคดีที่ศาลแรงงานภาค 6 ให้เหตุผลว่า เหตุเกิดขณะที่โจทก์ทั้งสามทำงานให้แก่ห้างหุ้นส่วนจำกัดวีระศักดิ์ก่อสร้างซึ่งเป็นนายจ้างที่จังหวัดนครราชสีมาและจังหวัดขอนแก่น แต่โจทก์ทั้งสามมีภูมิลำเนาอยู่ที่จังหวัดสุโขทัย และปัจจุบันก็ทำงานรับจ้างรายวันอยู่ในเขตพื้นที่จังหวัดสุโขทัยและจังหวัดพิษณุโลก จำเลยทั้งสองเป็นเจ้าหน้าที่ในหน่วยงานของรัฐสามารถดำเนินการให้หน่วยงานในพื้นที่ดำเนินกระบวนพิจารณาคดีแทนได้ ไม่ทำให้จำเลยทั้งสองเสียเปรียบ ศาลแรงงานภาค 6 พิจารณาแล้วเห็นว่า มูลคดีมิได้เกิดขึ้นในเขตอำนาจของศาลแรงงานภาค 6 และไม่อนุญาตให้โจทก์ทั้งสามฟ้องคดีที่ศาลแรงงานภาค 6 จึงมีคำสั่งไม่รับฟ้องและให้ยกคำร้องขออนุญาตฟ้องคดี ที่โจทก์ทั้งสามอุทธรณ์ว่าโจทก์ทั้งสามยื่นคำร้องต่อพนักงานตรวจแรงงาน สำนักงานสวัสดิการและคุ้มครองแรงงานจังหวัดสุโขทัย มีการบันทึกถ้อยคำตามระเบียบ ต่อมาพนักงานตรวจแรงงาน สำนักงานสวัสดิการและคุ้มครองแรงงานจังหวัดสุโขทัยได้ส่งเรื่องไปยังพนักงานตรวจแรงงานที่เป็นสถานที่ทำงานสุดท้ายก่อนถูกเลิกจ้าง จำเลยทั้งสองไต่สวนและรวบรวมพยานหลักฐานแล้วมีคำสั่งให้ยกคำร้องของโจทก์ทั้งสาม และส่งคำสั่งให้แก่โจทก์ทั้งสามทราบที่อำเภอศรีสำโรง จังหวัดสุโขทัย คดีจึงมีมูลคดีหรือต้นเหตุอันเป็นการโต้แย้งสิทธิเกิดในเขตอำนาจของศาลแรงงานภาค 6 การพิจารณาคดีที่ศาลแรงงานภาค 6 จะเป็นการสะดวกนั้น เห็นว่า ศาลแรงงานภาค 6 ได้พิจารณาคำร้องขออนุญาตฟ้องคดีของโจทก์ทั้งสามแล้วมีคำสั่งให้ยกคำร้อง จึงเป็นกรณีที่ศาลแรงงานภาค 6 เห็นว่า มูลคดีมิได้เกิดขึ้นในเขตอำนาจของศาลแรงงานภาค 6 การพิจารณาคดีในศาลแรงงานภาค 6 ไม่เป็นการสะดวก จึงไม่อนุญาตให้โจทก์ทั้งสามฟ้องคดีตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 33 วรรคหนึ่ง การที่โจทก์ทั้งสามอุทธรณ์ดังกล่าวก็เพื่อให้เห็นว่าการพิจารณาคดีในศาลแรงงานภาค 6 จะเป็นการสะดวก จึงเป็นการอุทธรณ์โต้แย้งดุลพินิจในการพิจารณาอนุญาตให้ฟ้องคดีของศาลแรงงานภาค 6 อันเป็นอุทธรณ์ในข้อเท็จจริง ซึ่งต้องห้ามมิให้อุทธรณ์ตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 54 วรรคหนึ่ง ศาลอุทธรณ์คดีชำนัญพิเศษไม่รับวินิจฉัย

          พิพากษายกอุทธรณ์ของโจทก์ทั้งสาม.

(วิเชียร  แสงเจริญถาวร - ยิ่งศักดิ์  โอฬารสกุล - ดาราวรรณ  ใจคำป้อ)

วิฑูรย์  ตรีสุนทรรัตน์ - ย่อ

สุโรจน์  จันทรพิทักษ์ - ตรวจ