คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 5053 - 5054/2567               บริษัท ส.                                โจทก์

                                                                      สมาคม ก. กับพวก                จำเลย

ป.พ.พ. มาตรา 87, 387

ป.วิ.พ. มาตรา 142 (5)

พ.ร.บ. จัดตั้งศาลทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศ และวิธีพิจารณาคดีทรัพย์สิน
         ทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศ พ.ศ. 2539 มาตรา 40 วรรคสอง

        ข้อตกลงเกี่ยวกับการบอกเลิกสัญญาตามสัญญาพิพาทฉบับที่สองสอดคล้องกับ ป.พ.พ. มาตรา 387 ซึ่งจะต้องบอกกล่าวให้คู่สัญญาอีกฝ่ายปฏิบัติตามสัญญาเสียก่อน หาใช่จะข้ามไปบอกเลิกสัญญาเสียทีเดียวได้ การบอกเลิกสัญญาพิพาทฉบับที่สองของจำเลยที่ 1 จึงเป็นการไม่ชอบด้วยกฎหมาย เมื่อคดีนี้เป็นเรื่องของการผิดสัญญาอนุญาตให้ใช้สิทธิ หาใช่เป็นการละเมิดลิขสิทธิ์
โดยตรงไม่ โจทก์ชอบที่จะเรียกค่าเสียหายตามปกติย่อมเกิดขึ้นแต่การไม่ชำระหนี้นั้น ความสัมพันธ์ระหว่างจำเลยที่ 1 กับโจทก์ หาใช่สัญญาตัวแทน ย่อมไม่ใช่การเรียกค่าบำเหน็จ ทั้งสัญญาพิพาทฉบับที่สองและที่สาม ก็ไม่ใช่สัญญาหุ้นส่วน แต่เป็นสัญญาที่จำเลยที่ 1 อนุญาตให้โจทก์ใช้สิทธิ
แต่เพียงผู้เดียวในการหาประโยชน์ และมีข้อตกลงจ่ายค่าตอบแทนให้แก่จำเลยที่ 1 สัญญาดังกล่าวจึงมีผลใช้บังคับได้

         ส่วนจำเลยที่ 2 ถึงจำเลยที่ 19 ซึ่งเป็นคณะกรรมการของจำเลยที่ 1 อันเป็นนิติบุคคล
ในรูปแบบของสมาคม ตาม ป.พ.พ. มาตรา 87 กำหนดว่า คณะกรรมการของสมาคมเป็นผู้แทน
ของสมาคมในกิจการอันเกี่ยวกับบุคคลภายนอก ได้ดำเนินการลงมติซึ่งเป็นการกระทำในขอบอำนาจหน้าที่ และไม่ปรากฏว่าได้ดำเนินการคดีนี้ในฐานะส่วนตัว จึงไม่ต้องรับผิดเป็นการส่วนตัวต่อโจทก์

         เมื่อจำเลยที่ 1 ทำสัญญาอนุญาตให้โจทก์เป็นผู้มีสิทธิเพียงผู้เดียวในการถ่ายทอดเสียง
และภาพ ต่อมาโจทก์ทำสัญญาอนุญาตให้ใช้สิทธิช่วงกับจำเลยที่ 20 ภายหลังจำเลยที่ 1 บอกเลิกสัญญาพิพาทกับโจทก์ แล้วจำเลยที่ 1 ได้ไปทำสัญญาอนุญาตให้บริษัทในเครือของจำเลยที่ 20 เป็นผู้มีสิทธิแต่เพียงผู้เดียวในการถ่ายทอดเสียงและภาพ แต่ข้อเท็จจริงไม่ปรากฏชัดว่าจำเลยที่ 1 กับจำเลยที่ 20 กระทำการฉ้อฉลต่อโจทก์อย่างไร จำเลยที่ 20 จึงไม่ต้องร่วมกับจำเลยที่ 1
รับผิดต่อโจทก์

         การที่โจทก์ทำสัญญาอนุญาตให้ใช้สิทธิช่วงแก่จำเลยที่ 20 ตามสัญญาพิพาทฉบับที่หนึ่ง เมื่อโจทก์ไม่สามารถส่งสัญญาณเสียงและภาพให้แก่จำเลยที่ 20 จนเป็นเหตุให้จำเลยที่ 20
ไม่สามารถถ่ายทอดเสียงและภาพได้ ย่อมต้องถือว่าโจทก์ผิดสัญญาพิพาทฉบับที่หนึ่ง โจทก์จึงต้องคืนเงินค่าตอบแทนให้แก่จำเลยที่ 20

(ไชยยศ วรนันท์ศิริ – มัณทรี อุชชิน - ศรศักดิ์ กุลจิตติบวร)

วิลาวัลย์ คำรศ - ย่อ

 สุทจิ์ธิฎา สุทธิพงศ์คณาสัย – ตรวจ

(คำพิพากษาศาลอุทธรณ์คดีชำนัญพิเศษที่ 420 – 421/2564)