คำพิพากษาศาลอุทธรณ์คดีชำนัญพิเศษที่ 569/2564 บริษัทซันสวีท จำกัด (มหาชน) โจทก์
บริษัทฟาสท์ โทเทิล โลจิสติกส์ จำกัด จำเลย
การค้าระหว่างประเทศ การขนส่งต่อเนื่องหลายรูปแบบ
ตัวแทนจำเลยที่สาธารณรัฐเลบานอน ส่งมอบสินค้าให้แก่ผู้ซื้อ เป็นการปฏิบัติตามคำสั่ง
ของศาลในสาธารณรัฐเลบานอน ไม่ถือว่าเป็นความผิดหรือความบกพร่องของจำเลยหรือตัวแทนจำเลย แต่เป็นเรื่องมาจากศาลในสาธารณรัฐเลบานอนมีคำสั่งให้ตัวแทนจำเลยมอบใบสั่งปล่อยสินค้า
หรือส่งมอบสินค้าแก่ผู้ซื้อ อันเกิดจากข้อพิพาทในเรื่องการชำระค่าสินค้าตามสัญญาซื้อขายสินค้าระหว่างโจทก์กับผู้ซื้อดังกล่าว ไม่เกี่ยวกับการขนส่งสินค้าของจำเลย จำเลยจึงไม่ต้องรับผิดต่อโจทก์
_____________________________
โจทก์ฟ้อง ขอให้บังคับจำเลยชำระเงินจำนวน ๘๖๗,๔๑๖.๓๓ บาท พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละ ๗.๕ ต่อปี ของต้นเงินจำนวน ๘๔๖,๒๕๙.๘๔ บาท นับจากวันฟ้องเป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จ แก่โจทก์
จำเลยให้การ ขอให้ยกฟ้อง
ศาลทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศกลางพิพากษาให้จำเลยชำระเงินแก่โจทก์จำนวน ๘๔๖,๒๕๙.๘๔ บาท พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละ ๗.๕ ต่อปี ของต้นเงินจำนวน ๘๔๖,๒๕๙.๘๔ บาท นับแต่วันที่ ๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๒ เป็นต้นไป จนถึงวันที่ ๑๔ มิถุนายน ๒๕๖๒ ซึ่งเป็นวันฟ้อง แต่ดอกเบี้ย
ในส่วนนี้ต้องไม่เกินจำนวน ๒๑,๑๕๖.๔๙ บาท ตามฟ้อง และอัตราร้อยละ ๗.๕ ต่อปี ของต้นเงินจำนวน ๘๔๖,๒๕๙.๘๔ บาท นับถัดจากวันฟ้องเป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จแก่โจทก์กับให้จำเลยใช้ค่าฤชาธรรมเนียมแทนโจทก์โดยกำหนดค่าทนายความให้ ๓,๐๐๐ บาท ส่วนค่าใช้จ่ายในการดำเนินคดีให้เป็นพับ
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์คดีชำนัญพิเศษแผนกคดีทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศวินิจฉัยว่า ข้อเท็จจริงที่คู่ความไม่อุทธรณ์โต้แย้งกันรับฟังเป็นยุติได้ว่า เมื่อเดือนตุลาคม ๒๕๖๑ โจทก์ทำสัญญา
ขายสินค้าข้าวโพดหวานบรรจุกระป๋องสุญญากาศให้แก่ฟู้ดเดลิโก ซาร์ล ผู้ซื้อ ในสาธารณรัฐเลบานอน จำนวน ๔,๘๐๐ กล่อง ราคา ๕๕,๒๐๐ ดอลลาร์สหรัฐ ตามสำเนาสัญญาซื้อขายพร้อมคำแปลเอกสารหมาย จ.๕ โจทก์ว่าจ้างจำเลยให้ขนส่งสินค้าดังกล่าวจากราชอาณาจักรไทยไปส่งมอบแก่ผู้ซื้อในสาธารณรัฐเลบานอน โจทก์ส่งมอบสินค้าให้จำเลยแล้ว จำเลยออกใบตราส่งระบุว่า รับสินค้าที่ลาดกระบังไปบรรทุก
ลงเรือที่ท่าเรือแหลมฉบัง แล้วขนส่งไปส่งมอบแก่ผู้ซื้อที่ท่าเรือเมืองเบรุต สาธารณรัฐเลบานอน ตามสำเนาใบตราส่งพร้อมคำแปลในเอกสารชุดหมาย จ.๖ สินค้าขนส่งถึงท่าเรือเมืองเบรุต เมื่อวันที่ ๖ ธันวาคม ๒๕๖๑ ต่อมาวันที่ ๒๔ ธันวาคม ๒๕๖๑ พนักงานโจทก์ส่งอีเมลถึงพนักงานจำเลยแจ้งไม่ให้จำเลยส่งมอบสินค้าแก่ผู้ซื้อ เนื่องจากผู้ซื้อไม่ชำระค่าสินค้าตามที่ตกลงแก่โจทก์ และวันที่ ๒๖ ธันวาคม ๒๕๖๑ พนักงานโจทก์ส่งอีเมลถึงพนักงานจำเลยสอบถามค่าใช้จ่ายในการขนส่งสินค้าที่ขนส่งนั้นกลับราชอาณาจักรไทย และมีการติดต่อทางอีเมลระหว่างพนักงานโจทก์กับพนักงานจำเลยต่อเนื่องตลอดมา จนกระทั่งประมาณวันที่ ๑๗ มกราคม ๒๕๖๒ มีการแจ้งโจทก์ทางอีเมลว่า ผู้ซื้อได้ดำเนินการทางกฎหมายเพื่อให้มีการส่งมอบสินค้าแก่ผู้ซื้อ และพนักงานจำเลยได้แจ้งพนักงานโจทก์ว่า ตัวแทนจำเลยที่สาธารณรัฐเลบานอน ได้ปล่อยสินค้าให้แก่ผู้ซื้อในวันที่
๒๒ มกราคม ๒๕๖๒ โดยอ้างว่าเป็นไปตามคำสั่งของศาลในสาธารณรัฐเลบานอน ตามสำเนาอีเมลเอกสารหมาย จ.๗ และผู้ซื้อได้รับสินค้าไปแล้ว
คดีมีปัญหาต้องวินิจฉัยตามอุทธรณ์ของจำเลยว่า เหตุที่จำเลยส่งมอบสินค้าที่ขนส่งโดยที่ไม่มีการเวนคืนใบตราส่งเนื่องจากศาลในสาธารณรัฐเลบานอน มีคำสั่งให้ตัวแทนจำเลยส่งมอบสินค้า อันจะถือว่าเป็นการไม่ปฏิบัติตามสัญญาขนส่งต่อเนื่องหลายรูปแบบด้วยเหตุอันจะโทษจำเลยได้หรือไม่ เห็นได้ว่า พยานหลักฐานโจทก์และจำเลยสอดคล้องกันว่า โจทก์กับผู้ซื้อในสาธารณรัฐเลบานอน มีข้อพิพาทกันเกี่ยวกับการชำระค่าสินค้า และโจทก์ไม่ยอมส่งมอบใบตราส่งให้แก่ผู้ซื้อเพื่อไปรับสินค้าที่ซื้อขาย ที่จำเลยให้การต่อสู้และนำสืบว่า ผู้ซื้อได้ร้องขอให้ศาลในสาธารณรัฐเลบานอน มีคำสั่งให้ตัวแทนจำเลย
ส่งมอบสินค้าหรือมอบใบสั่งปล่อยสินค้าให้แก่ผู้ซื้อและศาลได้มีคำสั่งให้ตัวแทนจำเลยมอบใบสั่งปล่อยสินค้าจึงมีเหตุผลให้เชื่อได้ว่าเป็นความจริงตามนั้น จำเลยโดยพนักงานจำเลยก็ได้แจ้งแก่โจทก์ในเรื่องนี้แล้ว
นายหิรัญพยานโจทก์ตอบคำถามค้านว่า ก่อนฟ้องคดีนี้ จำเลยได้ส่งภาพถ่ายคำสั่งของศาลในสาธารณรัฐเลบานอนที่เป็นภาษาอาระบิกพร้อมคำแปลให้แก่โจทก์ ซึ่งมีลักษณะตามเอกสารหมาย ล.๒ ที่ทนายจำเลยให้ดู ย่อมถือว่าโจทก์ได้นำสืบคำสั่งศาลในสาธารณรัฐเลบานอน แล้ว แม้เอกสารหมาย ล.๒ จะไม่ได้เป็นสำเนาคำสั่งศาลที่มีการรับรองโดยโนตารีปับลิกและหรือโดยหน่วยงานหรือบุคคลที่มีอำนาจหน้าที่รับรอง แต่เมื่อพิจารณาประกอบกับพยานหลักฐานอื่น ๆ ที่มีเหตุผลและสอดคล้องกันดังกล่าวแล้วข้างต้น
ซึ่งฝ่ายโจทก์เองก็ไม่เคยปฏิเสธหรือนำสืบพยานหลักฐานโต้แย้งว่า การดำเนินการทางศาลของฝ่ายผู้ซื้อ
และคำสั่งศาลดังกล่าวไม่เป็นความจริงหรือไม่ถูกต้องอย่างไร จึงเพียงพอให้รับฟังได้แล้วว่า ศาลในสาธารณรัฐเลบานอน ได้มีคำสั่งให้ตัวแทนจำเลยมอบใบสั่งปล่อยสินค้าหรือส่งมอบสินค้าแก่ผู้ซื้อจริง
ดังที่จำเลยนำสืบ ทั้งเมื่อจำเลยได้ยื่นอุทธรณ์พร้อมแนบสำเนาคำสั่งของศาลในสาธารณรัฐเลบานอน
ที่มีสำเนาการรับรองพร้อมคำแปลที่มีสำเนาการรับรองของบุคคลและหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง โดยโจทก์
แก้อุทธรณ์แต่เพียงว่า พยานหลักฐานที่จำเลยยกขึ้นอุทธรณ์โดยแนบท้ายอุทธรณ์มานั้น เป็นพยานหลักฐานที่ทำขึ้นใหม่ ไม่ได้ยกขึ้นว่ากันมาแล้วในศาลทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศกลาง ทั้งที่เป็นเรื่องที่จำเลยได้ยกขึ้นว่ามาแล้วดังกล่าว โดยไม่ได้โต้แย้งว่าไม่มีคำสั่งของศาลเช่นนั้นจริง ข้อเท็จจริง
จึงรับฟังได้ว่า ที่ตัวแทนจำเลยที่สาธารณรัฐเลบานอน มอบใบสั่งปล่อยสินค้าให้ผู้ซื้อได้รับสินค้าไป
อันถือเป็นการส่งมอบสินค้านั้น เป็นการปฏิบัติตามคำสั่งของศาลในสาธารณรัฐเลบานอน ไม่ถือว่า
การที่จำเลยไม่ปฏิบัติหน้าที่ชำระหนี้ให้ถูกต้องตามสัญญาขนส่งต่อเนื่องหลายรูปแบบนี้เกิดจากความผิดหรือความบกพร่องของจำเลยหรือตัวแทนจำเลย แต่มาจากปัญหาที่มีการยื่นฟ้องหรือคำร้องต่อศาล
ในสาธารณรัฐเลบานอน และศาลนั้นได้มีคำสั่งให้ตัวแทนจำเลยมอบใบสั่งปล่อยสินค้าหรือส่งมอบสินค้าแก่
ผู้ซื้อ อันเกิดจากข้อพิพาทในเรื่องการชำระค่าสินค้าตามสัญญาซื้อขายสินค้าระหว่างโจทก์กับผู้ซื้อดังกล่าว ไม่เกี่ยวกับการขนส่งสินค้าของจำเลย จำเลยจึงไม่ต้องรับผิดต่อโจทก์ที่ศาลทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างกลางพิพากษาให้จำเลยรับผิดชำระเงินแก่โจทก์มานั้น ไม่ต้องด้วยความเห็นของศาลอุทธรณ์
คดีชำนัญพิเศษ อุทธรณ์ของจำเลยฟังขึ้น
พิพากษากลับ ให้ยกฟ้องโจทก์ ค่าฤชาธรรมเนียมทั้งสองศาลให้เป็นพับ.
(ตุล เมฆยงค์ - สุรพล คงลาภ – คมน์ทนงชัย ฉายไพโรจน์)
สุธรรม สุธัมนาถพงษ์ - ย่อ
นิภา ชัยเจริญ - ตรวจ